układ ciała

См. также в других словарях:

• układ — m IV, D. u, Ms. układadzie; lm M. y 1. «uporządkowany szereg przedmiotów, zdarzeń itp., zestawienie, ułożenie czegoś według określonych zasad, właściwości; sposób rozmieszczenia czegoś» Układ wyrazów w zdaniu. Układ strun w fortepianie.… …   Słownik języka polskiego

• postawa — ż IV, CMs. postawawie; lm D. postawaaw 1. «ułożenie poszczególnych odcinków ciała względem siebie i w stosunku do linii środkowej u człowieka stojącego; właściwa pozycja, budowa ciała; zewnętrzny wygląd czyjejś postaci» Prawidłowa, wadliwa… …   Słownik języka polskiego

• postawa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. postawawie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}wrodzone lub nabyte, właściwe ciału usytuowanie poszczególnych jego fragmentów, kończyn względem siebie i głównych linii symetrii;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pozycja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. IIa, lm D. pozycjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} położenie, miejsce czegoś określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów, w relacji do czegoś innego : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dwuboczny — «mający dwa boki» Dwuboczne kłosy. ∆ biol. Symetria dwuboczna «układ ciała, którego jedna połowa jest tak podobna do drugiej, jakby była odbita w lustrze» …   Słownik języka polskiego

• roztwór — m IV, D. roztwórtworu, Ms. roztwórtworze; lm M. roztwórtwory «ciało stałe rozpuszczone w cieczy lub ciecz rozprowadzona inną cieczą; w chemii: jednorodna mieszanina dwóch lub więcej substancji tworząca jedną fazę, występująca w różnych stanach… …   Słownik języka polskiego

• energia — ż I, DCMs. energiagii 1. blm «skłonność i zdolność do intensywnego działania jako cecha człowieka; moc, siła» Dopływ, przypływ energii. Obudzić w kimś energię. Pracować z energią. Zabrać się (np. do pracy, nauki) ze zdwojoną energią. Energia… …   Słownik języka polskiego

• masa — ż IV, CMs. masasie; lm D. mas 1. «bezkształtna substancja ciastowata lub papkowata, gęsta lub półpłynna mieszanina czegoś; także substancja stała skrzepnięta, zbita» Galaretowata, śluzowata masa. Masa kakaowa, mleczna, orzechowa. Masa asfaltowa,… …   Słownik języka polskiego

• słoneczny — 1. «dotyczący Słońca ciała niebieskiego, jego światła, ciepła itp.» Słoneczny blask. Słoneczne światło. Tarcza słoneczna. Silna operacja słoneczna. ∆ Układ Słoneczny «zespół ciał niebieskich, złożony ze Słońca i obiegających dokoła niego, jako… …   Słownik języka polskiego

• chłonny — chłonnynni, chłonnynniejszy «mający właściwość wchłaniania, wsysania czegoś; absorpcyjny» Powierzchnia chłonna jelit. System chłonny traw. ∆ anat. Naczynia chłonne «naczynia zawierające i przenoszące chłonkę w organizmie; naczynia limfatyczne» ∆… …   Słownik języka polskiego

• naczyniowy — przym. od naczynie (zwykle w zn. 2 i 3) a) w zn. 2: Sploty naczyniowe. Zaburzenia naczyniowe. ∆ Układ naczyniowy «u kręgowców: układ krwionośny i limfatyczny; u bezkręgowców: układ otwarty (zatokowy), w którym cieczą krążącą jest hemolimfa» ∆… …   Słownik języka polskiego